Regelgevingsnormen, controles en audits - Aflevering 2: Zwitserland
Dinsdag 21 april 2020
👉 CMMS en wettelijke controles in Europa
Federalisme en diversiteit van regelgeving
Hier, met een grondgebied dat is verdeeld in 26 kantons, is federalisme een fundamenteel principe. Elk kanton heeft een sterke soevereine onafhankelijkheid van de staat en heeft zijn eigen grondwet en autoriteiten. De administratie, de wetgeving, het belastingregime, de cultuur (bekend als kantongeest of kantonalisme) kunnen per regio sterk verschillen. Er zijn bijvoorbeeld vier officiële talen: Frans, Duits, Italiaans en Romansh, en sommige gebieden hebben zelfs een eigen dialect ontwikkeld.
Op het gebied van onderhoud, dat voor ons uiteraard van bijzonder belang is, zal de federale organisatie van het land resulteren in een grote verscheidenheid aan normen en voorschriften met betrekking tot het onderhoud en de veiligheid van de activa. Het wordt dan essentieel dat erkende organisaties en onderhoudsdienstverleners worden uitgerust met een CMMS (Computerised Maintenance Management System) van de laatste generatie, dat hen kan helpen hun weg te vinden in de diversiteit aan voorschriften, nalevingsnormen, inspectiefrequentie en verplichte onderhoudsbezoeken.
Bij wijze van voorbeeld zullen we ons richten op liften en verwarmingsinstallaties.
Liften, kachels en CMMS
De inspectie van een apparaat is het geheel van controles die worden uitgevoerd op alle onderdelen die in de loop van de tijd op storingen kunnen stuiten. Over het algemeen wordt dit onderzoek uitgevoerd door een erkende gespecialiseerde organisatie, los van het onderhoudsbedrijf, dat verantwoordelijk is voor het onderhoud en de instandhouding van deze activa.
Als de liften en de verwarmingsinstallatie gereguleerd zijn en steeds opnieuw worden bezocht, verschilt het doel van de controles: voor liften is het belangrijkste doel te zorgen dat de apparatuur in goede staat is om de veiligheid van de gebruikers te waarborgen, en voor de verwarming worden naast de veiligheid van de ketels (om het risico van explosie en de uitstoot van gevaarlijke gassen in de woning te voorkomen), een breed scala aan vervuilingsmaatregelen genomen om problemen met betrekking tot de luchtkwaliteit aan te pakken.
Liften
De Europese veiligheidsnorm voor bestaande liften, SNEL EN 81-80, is in Zwitserland aangenomen in het kader van de Zwitserse vereniging van ingenieurs en architecten, SIA 370.080. In het geval van een ongeval zal deze standaard worden gebruikt voor de beoordeling van de aansprakelijkheid...
Het bevat een lijst van 74 potentiële gevaren, maatregelen om de veiligheid van liften te verhogen, gereguleerde procedures om deze te beoordelen en gevaarlijke situaties te definiëren en een controlelijst voor het controleren van de technische staat van de apparatuur.
Deze standaard is gericht aan :
- De autoriteiten die regelgevende controles uitvoeren
- Lift eigenaren, zodat zij de nodige aanpassingen aan hun apparatuur kunnen doen, bij gebreke waarvan zij niet aansprakelijk zullen worden gesteld in het geval van een incident
- Onderhouds- en inspectiediensten om eigenaren te informeren over het veiligheidsniveau van hun liften
In tegenstelling tot veel Europese landen, waar de regeringen de SNEL rechtstreeks voor het hele grondgebied hebben ingevoerd, heeft Zwitserland het aan elk kanton overgelaten om het initiatief voor de invoering ervan te nemen.
Zo heeft het kanton Zürich in september 2008 zijn eigen richtlijn ESBA, Erhöhung der Sicherheit an Bestehenden Aufzügen, of bepalingen ter verhoging van de veiligheid van bestaande liften, ten uitvoer gelegd, die de veiligheid van oude liften regelt door zich te beperken tot de 7 belangrijkste risico's van de 74 potentiële risico's die door de SNEL worden genoemd. Hetzelfde geldt voor het kanton Genève. Het kanton Fribourg bereidt op zijn beurt zijn eigen wettelijke verplichtingen voor met betrekking tot de implementatie van deze standaard, die gebaseerd zullen zijn op de ESBA. Het kanton Glarus heeft ook een richtlijn besteld die identiek is aan de ESBA. Het kanton Ticino past de SNEL toe, maar met toevoeging van specifieke criteria en classificaties. En in de andere kantons... is de SNEL nog niet geadopteerd.
Als de aard van de liftcontroles per kanton sterk verschilt, geldt dat ook voor de periodiciteit ervan. In de regel, maar niet systematisch, vinden de liftinspecties in Zwitserland om de 5 jaar plaats.
Wat betreft het preventief onderhoud van liften door onderhoudsbedrijven, dat in Frankrijk om de 6 weken en in België tweemaal per jaar verplicht is, bestaat er in Zwitserland geen duidelijk omschreven regel, en wanneer de frequentie wordt aangegeven, varieert deze sterk van kanton tot kanton. De enige verplichting die de wetgever duidelijk heeft vastgelegd, is dat elke lift een onderhoudscontract moet hebben.
Een CMMS aangepast aan liften
De specifieke kenmerken van de wetgeving met betrekking tot de invoering van specifieke normen voor elk kanton zullen van invloed zijn op de verplichte controles van technische apparatuur en de periodiciteit ervan. De conformiteit van de na te leven apparatuur is niet dezelfde naar gelang van de regio, en dat geldt dus ook voor de controlelijst van de te controleren onderdelen en de acties die tijdens de inspecties op een lift moeten worden uitgevoerd.
CMMS stelt erkende organisaties en onderhoudsleveranciers in staat om de verschillen te catalogiseren naar gelang de regio's waar zij ingrijpen. CMMS zal een lijst van de verschillende locaties opstellen, de regio's identificeren, de bijbehorende apparatuur en de juiste onderhoudsplannen en -bereiken voor elke installatie, met vermelding van de specifieke periodiciteit.
Bovendien is het met een mobiele CMMS mogelijk om de reglementaire formulieren te digitaliseren. Een certificaat van liftonderhoud, conformiteitscontrole, transformatie ondergaan, etc. kan direct onderweg worden ingevuld. Het document wordt onmiddellijk bij de betreffende apparatuur gevoegd en is te allen tijde en voor alle betrokken partijen toegankelijk. Een follow-up die de conformiteit van de installaties, de naleving van de regelgeving en de veilige opslag van de formulieren waarborgt.
📰Lire ook: Zonder CMMS, de hoofdpijn van het liftreglement
Verwarming, luchtvervuiling en CMMS
Driekwart van de Zwitserse huishoudens gebruikt fossiele brandstoffen voor verwarming, waaronder olie voor 52%, rechtstreeks of via een verwarmingsnet, en aardgas voor 21%. Het aandeel van stookolie is aan het dalen als gevolg van fiscale stimuleringsmaatregelen.
Zoals iedereen weet, stoot het verbrandingsproces van een ketel of een thermische centrale vervuilende stoffen uit in de lucht: stikstofoxiden (NOx), koolmonoxide (CO), zwaveldioxide (SO2), vluchtige organische stoffen (VOC) en fijn stof. De samenstelling van de verontreinigende stoffen en hun hoeveelheid zijn afhankelijk van de brandstof, maar ook van de installatie (de oudste is de meest vervuilende) en de staat van onderhoud. Vervuilende stoffen uit de verwarming worden toegevoegd aan die uit het wegverkeer en de industriële activiteiten.
Het verminderen ervan is een grote maatschappelijke uitdaging. Ze brengen de gezondheid van mensen in gevaar door het veroorzaken van acute crises zoals ademnood, beroertes, etc., of chronische ziekten (astma, hypertensie, etc.). In de afgelopen jaren heeft Zwitserland bijzondere aandacht besteed aan de milieuproblematiek en de luchtkwaliteit. Het resultaat is een gestage verbetering van de luchtkwaliteit sinds het midden van de jaren tachtig, ondanks de toename van het aantal voertuigen en verwarmingssystemen voor huishoudens. Deze verbetering is het gevolg van strengere wetgeving en controles, technische verbeteringen in ketels en industriële processen en een daling van het verbruik van stookolie ten gunste van aardgas.
👉 Lire ook: De bijdrage van CMMS voor verwarmingsbedrijven
In Zwitserland is in oktober 1983 de luchtbescherming op basis van de federale wet op de milieubescherming, LPE, in het leven geroepen. Het bepaalt de strategie voor de bestrijding van de uitstoot van verontreinigende stoffen. De Luchtbeschermingsverordening (Opair) die in december 1983 uit deze wet voortvloeide, legt de grenswaarden vast die de verontreinigende stoffen in de omgevingslucht (immissies) of aan de uitlaat van een verwarmingsinstallatie (emissies) niet mogen overschrijden. Het is dan aan de kantons om ze af te dwingen.
In het geval van verwarmingsinstallaties voert een officieel erkende schoorsteenveger een verplichte periodieke keuring uit, waarvan de frequentie van kanton tot kanton varieert. De frequentie varieert van kanton tot kanton. De officiële schoorsteenveger controleert onder andere de gasuitstoot en de verbrandingskwaliteit van de brander. In gebieden met de hoogste luchtverontreiniging kunnen de eisen nog strenger zijn dan de OAPC.
Laten we dit illustreren met het kanton Vaud en zijn periodieke inspecties van de emissies van zijn verwarmingsinstallaties.
Gas- en olieverwarming
Volgens artikel 13 van de OAPC moeten gaskachels om de 4 jaar worden gekeurd en oliekachels om de 2 jaar.
Na de inspectie vult de gecertificeerde schoorsteenveger een rapport in waarin hij aangeeft welke eisen "vervuld" zijn en welke "niet vervuld" zijn. Het rapport wordt vervolgens doorgestuurd naar de verantwoordelijke of de eigenaar van de apparatuur. Als er "niet voldaan" is aan de eisen, betekent dit dat de installatie niet voldoet aan de eisen. Een gespecialiseerd bedrijf moet dan binnen 30 dagen ingrijpen om het onderhoud uit te voeren, de nodige aanpassingen te doen, vervolgens het rapport van de schoorsteenveger opnieuw in te vullen en het naar de DGE, het Directoraat-generaal Milieu, te sturen. Als de apparatuur na dit onderhoud nog steeds niet conform is, neemt de DGE de beslissing om deze op te ruimen. Zodra de sanering is uitgevoerd, stuurt het gespecialiseerde bedrijf een eindverslag naar de DGE.
Verwarming met hout
In de huidige energiewereld is hout een onmisbare grondstof en wordt het steeds belangrijker op de Zwitserse brandstofmarkt. Hout verschilt vooral van conventionele brandstoffen doordat het hernieuwbaar is en lokaal geproduceerd wordt. Het belangrijkste probleem blijft echter de aanzienlijke gevolgen voor het milieu en de luchtkwaliteit, met name wat betreft de uitstoot van fijne deeltjes. Op nationaal niveau overschrijden de concentraties van fijne deeltjes in de lucht vaak de in de wetgeving vastgelegde immissiegrenswaarden. Bijgevolg zijn houtverwarmingsprojecten strikt gedefinieerd in de Vaud-kantonnale richtlijn voor de installatie van houtverwarming, in het bijzonder met betrekking tot gebieden die onderhevig zijn aan overmatige immissies. Er zijn twee gevallen te onderscheiden:
- Zone 1: zone met excessieve immissies, gelegen in een perimeter die onderworpen is aan een plan van maatregelen volgens artikel 31 OPair.
- Zone 2: Buitensporige immissiezone buiten een perimeter waarvoor een plan van maatregelen geldt
Deze zonecategorie bepaalt de periodiciteit van de emissieproeven:
- Elke 2 jaar voor houtverwarmingsinstallaties met een verwarmingsvermogen van meer dan 70 kW. Controle door een officiële inspecteur
- Eenmaal per jaar voor installaties met een verwarmingsvermogen van meer dan 500 kW in Zone 1 en installaties met een vermogen van meer dan 1 MW in Zone 2 met een te hoge uitstoot. Deze jaarlijkse inspectie wordt uitgevoerd door een door de Luftunion (Zwitsers bedrijf voor de meting van de luchtkwaliteit) erkend bedrijf.
Het is echter raadzaam, maar alleen raadzaam, voor eigenaren van houtgestookte ketels om een onderhoudscontract af te sluiten met een gespecialiseerd bedrijf. De veroudering van een installatie en het slechte onderhoud ervan kunnen immers leiden tot een toename van de uitstoot van vervuilende stoffen. Regelmatig onderhoud is dan ook een effectief middel om de emissies op het gewenste niveau te houden door de goede werking van de installatie en de kwaliteit van de verbranding ervan te waarborgen. Dit onderhoudscontract wordt echter verplicht in de zones 1 en 2 met te hoge immissies voor ketels met een vermogen van meer dan 70 kW.
Een CMMS aangepast aan de verwarming
Deze verschillende verordeningen en eisen zijn nog steeds in ontwikkeling voor sommige Zwitserse kantons. Zij zijn bepalend voor de voorgeschreven controles van de apparatuur, met name wat betreft de periodiciteit, maar ook wat betreft de precieze inhoud van de controles.
De verschillende wetgevingen die per regio zijn aangenomen, maken het voor de onderhoudsdienstverleners complex om deze installaties te controleren. Zij moeten ervoor zorgen dat zij een zo nauwkeurig mogelijke kennis hebben van de apparatuur en de wetgeving van de kantons waarin zij werken.
Nogmaals, voor de verantwoordelijke bedrijven wordt een moderne CMMS-oplossing de enige oplossing om de opslagplaats te hebben van de verschillende voorschriften die van toepassing zijn op elke installatie, afhankelijk van de kenmerken en de locatie ervan. Dit is de enige manier om onderhouds- en inspectiebezoeken op de wettelijke data te kunnen plannen en opvolgen om een perfecte service aan de klanten te garanderen en aansprakelijkheid te vermijden.
CMMS: een must
Meer nog dan elders moeten onderhoudsdienstverleners die in Zwitserland actief zijn, een CMMS-oplossing implementeren om hun organisatie te vergemakkelijken en de diversiteit van de regelgeving te respecteren. Voor hen biedt het uitrusten met een CMMS-oplossing: een hogere productiviteit, een eenvoudigere naleving van de normen en een betere kwaliteit van de klantenservice.
Het is overigens onze ambitie om een ongeëvenaarde gebruikerservaring te bieden. Bekijk het meteen: probeer CMMS gratis uit. Binnen 2 minuten, de tijd die nodig is om je account aan te maken, ontdek je wat het nieuwste is in deze categorie van software.
U kunt ook profiteren van een demonstratie onder leiding van een van onze consultants: boek een videoconferentie
Goede ontdekking en tot ziens!
📰 U zult ook geïnteresseerd zijn om over te lezen:
- Regelgevende controles en audits in Europa - Aflevering 1: België
- Regelgevende controles en audits in Europa - Episode 3: The United Kingdom
- Regelgevende controles en audits in Europa - Aflevering 4: Frankrijk
- Keynote CMMS Yuman
Terug naar artikelen